نوشتن چه زیباست …

آدمیزاد در این دنیای پهناور، تنها با آب و نان و هوا زنده نمی‌ماند؛ بلکه با عشق و محبت است که روح او پرورش می‌یابد و جان می‌گیرد. عشق، همچون نوری در تاریکی، راه را روشن می‌کند و به زندگی معنا می‌بخشد. من، عاشق قلم و کاغذم، عاشق حروفی که بر صفحه جان می‌گیرند و داستان‌هایی که از دل‌ها برمی‌خیزند. نوشتن و خواندن برای من، تنها یک عمل نیست، بلکه سفری است در جستجوی دانایی، توانایی و درک عمیق‌تر از جهان پیرامونم. هر کلمه‌ای که می‌نویسم و هر جمله‌ای که می‌خوانم، قدمی است در مسیر روشنگری و قدرتمندسازی دیگران، تا آن‌ها نیز بتوانند در این دنیای بی‌کران، بهترین نسخه از خودشان باشند

ارادتمند شما

وزیری نژاد ،مسعود